Το διαχρονικό έργο του Κώστα Μουρσελά «Ω τι κόσμος μπαμπά!» ανεβάζει για την καλοκαιρινή περίοδο η Κεντρική Σκηνή του Θεατρικού Εργαστηρίου Δήμου Μυλοποτάμου.

Πρόκειται για την παράσταση, με την οποία μπαίνει σε εφαρμογή ο σχεδιασμός της περαιτέρω ανάπτυξης και παραγωγής θεατρικών παραστάσεων από το δυναμικό του Μυλοποτάμου που βασίζεται και στηρίζεται στην εμπειρία και την ιστορία του «Θιάσου Βασίλης Δαμβόγλου».

Η πρεμιέρα της νέας παράστασης θα γίνει την προσεχή Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011 στις εννιά το βράδυ στο Ανοιχτό Θέατρο Περάματος και η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. Θα ακολουθήσει δε, περιοδεία σε οικισμούς του δήμου έως τις αρχές Αυγούστου.

Πρόκειται για ακόμα ένα βήμα ανάδειξης της σύγχρονης δυναμικής του πολιτιστικού κινήματος στο Μυλοπόταμο και ο Δήμαρχος Μυλοποτάμου κ. Δημήτρης Κόκκινος χαιρετίζει τη νέα πρόταση του Θεατρικού Εργαστηρίου αναφέροντας ότι «Το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου μας διευρύνεται, ανανεώνεται, ανοίγεται, βγαίνει στην κοινωνία μας και κάνει τα πρώτα του βήματα ως Κεντρική Σκηνή.

Χαιρετίζω την πρώτη θερινή παράστασή του και την πρώτη περιοδεία του στους οικισμούς του Μυλοποτάμου και καλώ τους συνδημότες μας να στηρίξουν και αυτή την προσπάθεια των συνεργατών μας, που καλλιεργούν με μεράκι και αίσθηση ευθύνης τη θεατρική τέχνη.

Συγχαίρω όλους τους συντελεστές της παράστασης και τους ευχαριστώ για τη δική τους συμβολή στη γενικότερη προσπάθεια της κοινωνίας μας για πολιτιστική συνέχεια και ανάπτυξη.»

Από την πλευρά της η σκηνοθέτης της παράστασης κ. Ηλέκτρα Αγγελοπούλου αναφέρει για το έργο ότι  «Το «Ω, Τι Κόσμος Μπαμπά», είναι μία επιθεωρησιακού τύπου πολιτική σάτιρα. Είναι γραμμένο στα χρόνια της χούντας, οι ομοιότητες όμως με τα κοινωνικά δεδομένα τoυ σήμερα είναι πολλές.

Στα διάφορα σκετσάκια που το απαρτίζουν θίγονται θέματα όπως, η φτώχεια, η ανεργία, τα κατευθυνόμενα μέσα ενημέρωσης, η λογοκρισία, η βία, η κρατική καταστολή… άλλοτε με τρόπο κωμικό κι άλλοτε με δραματικό.

Οι επτά (+δύο)  ηθοποιοί της παράστασης εκπροσωπούν τον μέσο ανώνυμο άνθρωπο. Για κάθε σκετς «ενδύονται» ένα καινούριο κοστούμι για να «υποδυθούν» έναν καινούριο ρόλο.

Εμείς, είδαμε τις «ιστορίες» αυτές λίγο σαν ένα καθρέφτη της δικής μας ζωής, μεγεθυντικό, λίγο πιο αλλοπρόσαλλο, λίγο υπερβολικό, αλλά καθρέφτη. Αναγνωρίσαμε στους χαρακτήρες τον γκροτέσκο εαυτό μ ας, το γείτονα, το συγγενή, το φίλο μας. Προσπαθήσαμε να φέρουμε το κείμενο στα μέτρα μας και μέσω αυτού να δείξου με πώς νιώθουμε απέναντι στον φοβερό παραλογισμό των καιρών μας.»

Η «ομάδα» των παιδιών που απαρτίζουν το «εργαστήρι» έχει και πάλι εργαστεί σκληρά για να αποδώσει ένα δύσκολο έργο με ρεαλιστικό και μεστό λόγο, που καυτηριάζει την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα και θίγει τα κακώς κείμενα που ταλανίζουν την σύγχρονη καθημερινότητα μας.

Μετά από το μόχθο αρκετών μηνών καλούν το θεατρόφιλο κοινό να στηρίξει και αυτή την προσπάθεια τους.

Στο σημείωμα τους αναφέρουν τα εξής:

«Αυτή η ομάδα μοιάζει με τον κύβο του Ρούμπικ, αυτόν που έχει 9 τετραγωνάκια σε κάθε πλευρά που όταν μπερδεύονται γίνεται χαμός αλλά αν είσαι αρκετά έξυπνος και πολύ επίμονος καταφέρνεις και τον κάνεις ένα κύβο τέλειο με ένα χρώμα σε κάθε πλευρά.

Είμαστε πολύ διαφορετικοί μεταξύ μας, έχουμε διαφορετικές καταβολές, ενδιαφέροντα, απόψεις, εμπειρίες, θέσεις.

Όλα φαίνονται άλυτα, ασυμβίβαστα, δύσκολα... αλλά ο θεός του θεάτρου, αυτός που μας κρατάει τόσα χρόνια μαζί, επεμβαίνει λίγο πριν τα φώτα της αυλαίας και το ζουζούνισμα στα παρασκήνια και όλα τα τετραγωνάκια τοποθετούνται αυτόματα στις θέσεις  τους.

Ο χειμώνας μας ήταν βαρύς και αμείλικτος. Πίεση από παντού. Όμως μαζί τα καταφέραμε και το σώσαμε... Μέσα στη φετινή χειμωνιάτικη άνοιξη ήρθε (κι έδεσε) το κείμενο του Μουρσελά στα χέρια μας...

Μπερδεμένοι και αφηρημένοι στην αρχή, είπαμε «ναι». Μπήκαμε στο γρανάζι από συνήθεια.

Απλό, κατανοητό.

Μέρα με τη μέρα από τα αστεία στα σοβαρά φτάσαμε εκεί που η δράση συναντάει την αντίδραση.

Το κείμενο μας πήγε πίσω και μας ξέβρασε στο σήμερα, στο τώρα.

Φτάσαμε κοντά στα όριά μας μαζί και είδαμε ξανά τον ήλιο, τον αέρα, το φως της σκηνής και της ζωής μας...

Γίναμε μπουλούκι και βγήκαμε να σας συναντήσουμε στις πλατείες...

Δείτε μας... Παλιάτσοι ντυθήκαμε... Είναι μια ελπίδα κι αυτό...»

ΠΑΙΖΟΥΝ:

Μανόλης Αστρινάκης

Γεωργία Γαλλιάκη

Βάσω Διαλεκτού

Ελευθερία Κουβάκη

Γιώργος Λεμπιδάκης

Χρύσα Μπαγιαρτάκη

Γιάννης Περαντωνάκης

VIDEO:

Μανόλης Αγγουρίδης

Mαρία Πανταλού

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Αγγελοπούλου

Επιμέλειασκηνικών: Στέλιος Φασούλης

Κατασκευήσκηνικών: Αγάπη Λαδιανού,

Mανόλης Μακριδάκης, Στέλιος Φασούλης

Επιμέλεια κοστουμιών: η ομάδα

Μουσική επιμέλεια: Ηλέκτρα Αγγελοπούλου

Χορογραφία: Γιάννης Καλλέργης

Video: Στέλιος Σιγανός

Φροντιστήριο: η ομάδα

Τεχνική υποστήριξη: Γιώργος Δαφνομήλης

Φωτογραφίες: Έλενα Πατσαχάκη, Κώστας Ανδρώνης

Σχεδιασμός αφίσας / προγράμματος: View-Master.org

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ:

Νέα Τηλεόραση, Μαίρη Καρακίτσιου,

Ευαγγελία Λαδιανού, Έλενα Χατζηπαναγιώτη

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ: ΠΕΡΑΜΑ,

 KΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ: ΠΑΝΟΡΜΟ,

ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ: ΑΛOΪΔΕΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ: ΔΑΦΝΕΔΕΣ - ΔΑΜΑΒΟΛΟΥ,

 ΠΕΜΠΤΗ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ: ΑΓΙΑ,

ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ: ΜΕΛΙΔΟΝΙ

ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ: ΑΓΓΕΛΙΑΝΝΑ,

ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ: ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ,

ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ: ΣIΣΣΕΣ,

ΔΕΥΤΕΡΑ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: ΑΞΟΣ,

ΤΡΙΤΗ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: ΖΩΝΙΑΝΑ

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό σε όλες τις παραστάσεις.